هوا چقدر خوب و دو نفره ست ...

من هستم و خدا ...

و در جاده ي زندگي ، صورتم مهمان نسيمي که معطر شده از اميد ...

به خودم ميگم : هيچ چيز ارزش اين رو نداره که دستم رو از دستان مهربون خدا بکشم بيرون و بگذارم تو دست غير خدا ...

راستي اونکه دستان مهربان خدا رو به غير او فروخت غير از افسوس چه چيزي رو بدست آورد ؟.... اعياد شعبانيه رو بهتون تبريک ميگم ..موفق باشيد

سلام دوست گرامي!

با

فصل الخطاب سکوت ...

به روز هستم

ممنون مي شم بهم سر بزني و نظرت رو بگي

متشکرم

دوستاني هستند به مانند کوههاي سر به فلک کشيده.هم صحبتي با آنان شرف است و رفاقت با آنان ضمانت سلامت و در کنار آنها بودن حق است و فراموشي آنان محال و دعا برايشان واجب و تو....مصداق آني

دوستاني هستند به مانند کوههاي سر به فلک کشيده.هم صحبتي با آنان شرف است و رفاقت با آنان ضمانت سلامت و در کنار آنها بودن حق است و فراموشي آنان محال و دعا برايشان واجب و تو....مصداق آني

دوستاني هستند به مانند کوههاي سر به فلک کشيده ... هم صحبتي با آنان شرف است و رفاقت با آنان ضمانت سلامت .....و در کنار آنها بودن حق است و فراموشي آنان محال و دعا برايشان واجب و تو مصداق آني...... موفق و پيروزباشي دوست من ...